برمن گذشتی

 

بر من گذشتی ، سر بر نکردی
از عشق گفتم ،  باور نکردی

دل را فکندم ارزان به پایت
سودای مهرش در سر نکردی

گفتم گلم را  می بویی از لطف
هتا به قهرش پرپر نکردی

دیدی سبویی پر نوش دارم
با تشنگی ها  لب تر نکردی

هنگام مستی شور آفرین بود
لطفی که با ما  دیگر نکردی

آتش گرفتم چون شاخ نارنج
گفتم : نظر کن سر بر نکردی