شبهای روشن گروه بزرگ

الفبا برای سخن گفتن نیست

برای نوشتن نام توست

اعداد

پیش از تولد تو به صف ایستاده اند

تا راز زادروز تو را بدانند

دست های من

برای جست و جوی تو پیدا شدند

دهانم

کشف دهان توست.

ای کاشف آتش

در آسمان دلم توده برفی است

که به خنده های تو دل بسته است

چون سرخ ترین سیب

در آغوش درختی

سخت است...

تو را دیدن و از شاخه نچیدن...
                                                  

در ابتدای خیابان

نه چترها آواز می خوانند

نه باران می رقصد

تو با باران رفته ای

و تنها باقی مانده است

چتری از تو

همراه چترت

آسمان را به خانه می آورمشاید برایم ببارد.

عجیب نیست !

در من ِ آرام

احساس وحشی دوست داشتنت اینچنین  می تازد

بخوان به سمت خویش

گستاخی ِ سرکشم را

که در دشت سبز نگاه تو رامم