تاصبح بیدارم چرا شبهای روشن..

چون شیر عاشقی که به آهوی پرغرور

من عاشقم به دیدنت از تپه های دور

من تشنه ام “به رد شدنت” از قلمروام

آهو! بیا و رد شو از این دشت سوت وکور

•

تا صبح بیدارم ، چرا ؟ چون دوستت دارم

آرام می بارم ، چرا ؟ چون دوستت دارم

من دوری از چشمِ تو را طاقت نمی آرم

از درد می نالم ، چرا ؟ چون دوستت دارم

هنوز غصه خود را به خنده پنهان کن!

بخند! گرچه تو با خنده هم غم انگیزی

خزان کجا، تو کجا تک درخت من! باید

که برگ ریخته بر شاخه ها بیاویزی